Hallo allemaal!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat van me heb laten horen. Ik post wel regelmatig foto’s op facebook, dus zo kunnen jullie toch zien wat ik aan het uitspoken ben.

Goed, waar zal ik beginnen. Donderdag 28 februari heb ik mijn muziekles aan grade 6 gegeven op Maxonia Primary. Dit ging heel erg goed. De kinderen begrepen het Engels goed en het organiseren van de les verliep ook prima. Maud heeft er filmpjes van gemaakt. Toen mijn muziekles afgelopen was, kwam grade 1 naar buiten. Zij waren namelijk al uit. Zij hebben toen nog luidkeels voor ons gezongen en gedanst. Heerlijk haha! Hebben hier ook leuke filmpjes van gemaakt. Ik zal kijken of het lukt om die op mijn blog te plaatsen. Donderdag 7 maart hebben we de verjaardag van Erik gevierd. Erik had natuurlijk niet verteld dat hij jarig was, dus was er een feestje geregeld bij het Pullenhuis. Vrijdag 8 maart zouden we naar Simonstown gaan. Daar kun je pinguïns bewonderen! We hadden er heel veel zin in, maar helaas is het niet doorgegaan vanwege het slechte weer. Het heeft uiteindelijk de hele dag geregend. ’s Middags hebben Maud en ik nog even in Somerset MAL rond geflodderd. Om toch nog wat met z’n allen te gaan doen zijn we met de hele groep lekker uit wezen eten bij Caddel Baren. Hier heb ik heerlijke spare- ribs gegeten. Zaterdag 9 maart zijn we voor de tweede keer gaan surfen in Strand. Het ging echt al stukke beter! Ik kan niet meer op twee handen tellen hoe vaak ik op de surfplank heb gestaan, dus dat gaat al de goede kant op. Het sturen gaat alleen nog niet zo soepel haha. Ik heb telkens een afwijking naar links of naar rechts. Dat moet ik dus nog even ondervinden. Na het surfen is iedereen naar Kaapstad gegaan. Maud en ik hebben besloten om lekker thuis te blijven en er een rustig weekendje van te maken. Ik heb een route uitgestippeld voor het reisje met Lenn. Ook Mechteld bleef thuis. We hebben met z’n drietjes wat lekkers uitgekozen in de supermarkt en hebben ’s avonds gezellig gekookt: Kip met saté, krieltjes en lekkere salade. Daarna hebben we een filmpje opgezet en zijn we vroeg naar bed gegaan. Zondag 10 maart hebben we lekker niks gedaan en van het weekend genoten. ’s Avonds zijn Hilde, Myrthe en Elske film komen kijken: the time travelers wife (natuurlijk traantjes weggepinkt haha).

Maandag 11 maart hebben we de container op Dennegeur Primary leeggeruimd. Het was ooit een bibliotheek waar niets meer van te zien was. De remedial teacher blijkt nogal chaotisch te zijn. Wij mogen de bibliotheek opknappen en reorganiseren. Helaas zijn we zo dom geweest om geen foto te maken van de bibliotheek in de staat zoals hij was. Het resultaat na de eerste dag was al groot. De hele container is leeggeruimd en we hebben een begin gemaakt met het kleurrijker maken van de kasten. Jammer genoeg hadden ze alleen waterverf, waardoor de kasten weer snel beschadigen. Daar moeten we nog even iets op verzinnen (vernissen). ’s Avonds heb ik de fricasse van mama en oma gemaakt. Sher en Marlon zijn naar het strand gegaan en aten daar fish and chips. Wij hebben de buurtjes uitgenodigd om te komen eten. Daarna ben ik verder gegaan met het uitpluizen van het reisje van mij en Lenn. Later op de avond kwamen de jongens en andere buren film kijken. Ze keken de gelaarsde kat, dus ik ben afgehaakt en ben lekker in bed mijn spannende boek gaan lezen. Dinsdag 12 maart zijn we verder gegaan met het opknappen van de container. Alle kasten zijn geschilderd en de eerste dingen zijn opgehangen. Het begint nu een leuk/kindvriendelijke bieb te worden.

Weekendje sightseeing

Het weekend zijn we donderdag avond begonnen met de verjaardag van Elske. Zoals gewoonlijk was het feestje in het Pullenhuis. Om haar te verrassen hadden we een gieter gekocht, die we gevuld hadden met wijn (en natuurlijk met feestmutsen en balonnen op). Zo was iedereen de hele avond zoet. Ik was van plan om het die avond niet al te laat te maken, dus Maud en ik waren nog voor twaalven thuis. Toen ik al zo’n uur in bed lag meende ik opeens iets te horen bij het raam van mijn slaapkamer. Ik hoorde iemand heel voorzichtig langs mijn raam sluipen. Ik schrok er heel erg van en bedacht me dat de voordeur nog niet op slot was, omdat onze huisgenootjes nog thuis moesten komen van het feest. Ik ben toen natuurlijk als een dolle naar de voordeur gerend om hem op slot te maken en heb toen Maud geroepen. Zij heeft me geholpen om alle ramen dicht te maken. We hebben Sher en Marlon toen gebeld en binnen no- time stonden alle studenten bij ons op de stoep om het erf te bespeuren op indringers. Door ons kabaal en het licht in huis is hij/zij waarschijnlijk weer over de muur gesprongen. Toen de kust veilig was hebben we ons huis afgesloten en is de rest door gegaan met feesten. Omdat ik me toch niet helemaal veilig voelde heeft Maud twee nachten gezellig op mijn kamer gelogeerd. Achteraf kan ik er wel om lachen, maar je weet het maar nooit hier in Afrika!

De volgende ochtend hadden we onze laatste Afrikaanse cursus van karin en ons eerste intervisie uurtje. Ieder mocht een casus voorleggen waar je tegenaan liep op stage. Daarvan moesten we er een kiezen die we gingen bespreken. Mijn casus is besproken en ik heb nu handvatten gekregen om daar iets mee te gaan doen. Diezelfde middag zijn Maud en ik met het bosmannenhuis en George van wyk 2 naar het plaatsje Franschhoek gegaan. Alleen de route was al de moeite waard om er naartoe te rijden. Via kronkelweggetjes in de bergen en uitzicht op een meer/moeras met allemaal boomstammen die in het water staan. In Franschhoek hebben we eerst het dorpje verkend, over de markt gelopen en een milkshake gedronken op een terrasje. Daarna zijn we naar paradise stables gereden, waar we hebben paardgereden in de bergen. We hebben helaas een route gelopen waarbij we alleen maar konden stappen, omdat we een aantal onervaren ruiters onder ons hadden. Dat vond ik natuurlijk wel jammer! Maar het uitzicht was adembenemend en we hebben gezellig kunnen kletsen te paard. De meiden hadden een restaurantje gereserveerd waar een Bob Marley live bandje speelde. Dit was een ontzettend romantisch en gezellif plekje, waar we heerlijk gegeten hebben terwijl we konden genieten van de muziek. Na een tijdje stond iedereen te dansen op het terras tussen de bomen. Dit was echt een ontzettend leuke dag die ik nooit zal vergeten! De terugweg moesten we in het donker afleggen. Dit was wel wat spannend. Zuid- Afrikanen vertikken het om hun grootlicht uit te zetten wanneer er tegenliggers aankomen. Rijden in het donker is daarom geen pretje. Ook renden er veel mensen langs de kant. Omdat ze zelf zo donker zijn, zie je ze bijna niet! Als je er ’s nachts autopech zou krijgen, ben je sowieso de sjaak.  Die nacht zijn Sher en Marlon wezen stappen in Stellenbosch. Wij hadden dus het rijk voor ons alleen. Omdat ik nog niet helemaal van de schrik bekomen was, heeft Maud nog een nachtje op mijn kamer gelogeerd. De dag daarna hebben we lekker uitgeslapen en zijn naar Stellenbosch gegaan. Stellenbosch is een blanke stad. Hier wonen de wat rijkeren van Zuid- Afrika. De man van Diny (iemand die we hebben leren kennen via Karin Benjamin) gaf aan dat het vergelijkbaar was met ’t Gooi in Nederland. We hebben met z’n allen gezocht naar een wijnproeverij. Voor zes rand per glas (dat is ongeveer 55ct) konden we wijn proeven. Toen dachten wij, laten we dan maar de hele kaart proeven haha. Natuurlijk werd iedereen steeds meer teut. Na elf wijntjes geproefd te hebben, heb ik toch maar besloten om af te haken haha. We hebben ons in ieder geval goed vermaakt! Daarna zijn we meteen doorgegaan naar een restaurantje. Toen we gingen pinnen kwamen we Diny en haar man tegen van de organisatie. Zij gingen met ons mee en hebben ons een rondje gegeven. Diny was geopereerd aan haar keel, dus communiceren ging via papier. Ik heb heerlijke spare- ribs gegeten. Rond 22:00 uur zijn we naar ons hostel gegaan. Daar hebben we de stapelbedden (zoals we dat vroeger op kamp deden) tegen elkaar aangeschoven en  een kaartspelletje gespeeld. Het was heel erg gezellig! Om half vijf werd ons schoonheidsslaapje bruut verstoord door een stelletje dat bedacht had om de keukentafel uit te proberen. Zij waren zo luidruchtig dat we ze vriendelijk hebben verzocht om ergens anders een ander meubulair uit te proberen. Zondag zijn we naar een picnik gegaan in Stellenbosch. Het was een ontzettend mooie locatie. Helaas was het een Nederlandse en rijke bedoening. Veel mensen die probeerden om er nog uit te zien als twintig. Een beetje jammer, maar verder hebben we ons prima met de groep vermaakt.

Vandaag is Maud ziek thuis gebleven en heb ik een dagje alleen op stage vertoefd. Vorige week hadden we met de principal afgesproken dat ze het oude systeem van de bibliotheek zou opzoeken, zodat we de boeken weer kunnen ordenen. Op z’n Afrikaans was dat natuurlijk niet gebeurd, dus kon ik niet verder met de bibliotheek. Ik ben daarom grade 1 en 5 gaan observeren. In grade 1 was de juf de toets aan het nakijken. De kinderen konden per rij naar de juf toe komen om hun toetsblad te laten controleren. De rest moest ‘doodstil’ met hun hoofd op de tafel liggen. Nadat ze de pagina had nagekeken besprak ze de opdrachten met de groep. Ik zat bij Lee- Ann en had haar toets ingezien. Ze had het goed gedaan. Toen ze haar toets terug kreeg, zag ik dat ze bij heel veel opgaven nul punten had gekregen. Ze had volgens de juf geen nette cirkels, vierkanten en driehoeken getekend. In mijn ogen had ze de opdracht goed voltooid, want ze had het juiste patroon in de juiste volgorde herhaald. Ze kreeg van achteren, heel onverwachts drie keer een flinke tik tegen haar borst, rug en arm. Ze schrok wederom zo erg dat ze spontaan begon te huilen. Ik kreeg er ook tranen van in mijn ogen. Ik vind het zo verschrikkelijk hoe de leerkracht met haar kinderen om gaat. Het lijkt ook zo te zijn dat het steeds dezelfde kinderen zijn die de dupe zijn. Ik heb de leerling daarna getroost. Ik vind het verschrikkelijk dat ik niet meer kan doen dan dat. Vervelend om telkens met een machteloos gevoel naar huis te gaan.

Maar goed er zijn ook hele leuke dingen in het vooruitzicht! Donderdag is het mensenrechtendag. Zuid- Afrika is dan vrij. Dat houdt in dat ons weekend al vanaf woensdagmiddag ingaat. Met een aantal meiden gaan we naar Simonstown (poging twee) en Cape Point. Zaterdag zijn we weer lekker thuis. Het is nu echt aftellen want over nog maar zes nachtjes (aaaaaaahhhh!!!) komt Lennart!!! Ik kan echt niet wachten om hem weer te zien. We hebben samen een reisje uitgestippeld langs de kust, de garden route. Twaalf nachtjes lekker weg om vakantie te vieren, heerlijk. Tot die tijd zullen jullie wel niets meer van mij horen. Daarna zal ik snel weer een blog plaatsen.

En nu ga ik zumba dansen via een programma op Marlon’s laptop!

Heel veel liefs,

Simoon