Hallo allemaal,
Het is alweer een tijdje geleden dat jullie iets van me gehoord hebben. Het stormt en regent vandaag en er zijn zelfs een paar dakpannen van het dak afgewaaid. Dus een goed moment om mijn blog te schrijven!
Alweer drie weekjes geleden…
Ik verheugde me enorm op de komst van Lennart. Wat was het geweldig om hem te mogen ophalen op het vliegveld in Kaapstad! De schatten van buren, Hilde, Elske en Myrthe zijn hem met me gaan ophalen. Wel zenuwslopend hoor, je ziet allemaal mensen langskomen en het duurde een eeuwigheid voordat ik Lenn zag. Toen ik even via de ruiten had kunnen zwaaien duurde het ook nog een tijdje voordat ik hem eindelijk in zijn armen kon vliegen. Natuurlijk erg blij om elkaar na anderhalve maand weer te zien!
We hebben toen onze huurauto opgehaald. Wat een dikke bak zeg! Dat was ik niet meer gewend met onze frikandellenauto waar wij in rond toekelen. Lenn mocht van mij niet terug naar Grabouw rijden, wat meteen onze eerste discussie opleverde haha. Links rijden, rechts in de auto, in een vreemd land met andere verkeersregels leek me toch niet zo verstandig na zo’n lange vlucht. Toen we thuis kwamen stonden een paar studenten buiten een traantje weg te pinken vanwege de zielige film die ze gekeken hadden. Gelukkig wel een warm onthaal voor Lennart, we hadden niet eerder thuis mogen komen haha. Lennart even aan de studenten voorgesteld en toen lekker naar bedje gegaan, zodat hij kon uitrusten van de vlucht. De volgende dag zijn we naar mijn stages geweest. Heel fijn om iemand van het thuisfront te kunnen laten zien wat ik hier aan het doen ben en wat ik allemaal meemaak. Lennart heeft zelfs nog even voor de klas gestaan om een rekensom uit te leggen aan graad vijf. Een prima leerkracht haha! ’s Avonds hebben we samen gekookt voor mijn huisgenootjes en hebben we de groep uitgenodigd om een drankje te komen doen. Zo kon Lennart met iedereen even kennismaken. De volgende ochtend hebben we onze spulletjes gepakt en zijn we er twaalf dagen tussenuit gegaan. We hebben de garden route gedaan, een route langs de kust van Zuid- Afrika. Dit waren onze adresjes:
· 26 – 27 maart: Wilderness Beach House in Wilderness
· 27 – 28 maart: Arch Rock Seaside in Keurboomstrand (echt prachtig!)
· 28 – 29 maart: Oyster Bay Lodge in Oyster Bay
· 29 – 30 maart: Manor 38 in Port Elizabeth, Summerstrand
· 30 – 31 maart: Beachwalk Bed and Breakfast in Port Elizabeth, Summerstrand
· 31 – 1 april: Azure House in Knysna
· 1 – 3 april: Guadeloupe Self Catering in Knysna (voor twee nachten)
· 3 – 5 april: Villa Costa Rose in Kaapstad (voor twee nachten)
· 5 – 6 april: Lagoon Beach Hotel in Kaapstad (hoge verwachtingen, maar het was niet zoveel aan…)
· 6 – 7 april: Nog een nachtje in Villa Costa Rose in Kaapstad bijgeboekt
We hebben een heleboel leuke dingen gedaan. Eigenlijk teveel om op te sommen, maar ik zal de hoogtepunten eruit pikken. We hebben veel terrasjes gepikt en zijn bijna elke avond lekker uit wezen eten! We waren heel erg enthousiast over het appartement van Arch Rock. We hadden prachtig uitzicht op het strand. Samen hebben we gebraaid op ons terras aan het strand en genoten van de zonsondergang. Het was een unieke plek! We zijn naar Tsitsikamma geweest waar we naar bekende bruggen zijn gewandeld. We hebben geluncht op een groot terras met uitzicht op de zee, bergen en de bouwvakkersspleet van een vrouw haha! Daarnaast zijn we naar een dierenpark geweest waar Lennart nog met katachtigen heeft gespeeld (we dachten eerst dat het jonge cheetah’s waren, maar helaas). Ook zijn we naar Addo Elephant park gereden. Samen hebben we lekker de hele dag door het park gecrost (dat was te zien aan de auto toen we er weer uit kwamen haha). In Addo heb ik voor het aller eerst olifanten in het wild gezien! Wat maakt dat indruk zeg! Ook hebben we zebra’s, een schildpad, verschillende herten, buffels, zwijntjes, vogels en een hyena gezien. Het Oyster Bay Lodge was ontzettend chique. We hadden een privéstrand waar alleen de gasten van het lodge naartoe konden. Daar hebben we heerlijk gepicknickt. ’s Avonds een heerlijk vijf- gangenmenu en lekkere wijn gehad! In Port Elizabeth hadden ze een heel groot casino. We liepen er een beetje doorheen toen Lennart me probeerde over te halen om het ook te proberen. Toen ik toch wel nieuwsgierig werd hebben we 100 rand (dat is ongeveer een tientje) ingezet om uit te proberen. Nadat we bij twee kasten alleen maar geld hadden verloren en niets snapten van de spellen hebben we een derde kast die relatief simpel leek uitgeprobeerd. Toen we bijna alles verloren hadden liep ons geld in een keer weer op tot maar liefst 240 rand. Jaja! Toen zijn we maar meteen gestopt met onze 13 euro winst haha. Vervolgens zijn we naar het hotel gegaan, behorend bij het casino (erg chique), waar we onze winst hebben opgedronken aan cocktails! Die avond zijn we lekker uit wezen eten, waar we na twee cocktails toch wel erg aangeschoten waren en enorm gelachen hebben. In Kaapstad zijn we naar Robbeneiland geweest waar Nelson Mandela gevangen heeft gezeten. Ook hebben we geparaglid vanaf Lions Head! Je rent dan met een piloot samen van een berg af, waarna je in de lucht zweeft met een parachute (zoals in de film van Intouchables!!). Wat was dat onwijs gaaf om te doen! Geweldig om in de lucht te kunnen zweven met zo’n mooi uitzicht over Kaapstad. Echt prachtig. Helaas werd Lennart ziek, waarna ik volgde. Samen hebben we de laatste twee dagen uitgeziekt. Terug in Grabouw zijn we meegevraagd door de jongens om naar de wedstrijd van Ajax - Afrika te gaan kijken. Leuk om dit een keer gezien te hebben. Die avond zijn we met de groep uit wezen eten in Gordons Bay. Maandag was de dag dat Lennart weer vertrok naar Nederland. Pff wat viel dat zwaar zeg. Wat een ***gevoel om na zo’n fijne tijd elkaar pas weer over drie maanden te zien!
Nadat het dagelijkse leventje weer was begonnen ben ik in een enorme dip terecht gekomen. Ik heb enorme heimwee naar huis gehad en stapte het liefst vandaag nog op het vliegtuig dan morgen. Gelukkig ben ik nu anderhalve week verder en voel ik me een stuk beter, al mis ik Lennart en thuis nog steeds heel erg. Anderzijds besef ik ook dat de tijd voorbij vliegt en ik nog maar drie maanden in Zuid- Afrika ben: de reis van mijn leven. Met deze week erbij geteld heb ik nog zeven weken stage. 6 juni geven Maud en ik de eindpresentatie. Dan hebben we nog een weekje de tijd om alles af te ronden voor onze opleiding en dan gaan we reizen! Hoe en wat precies is nog een verrassing. Daarna is het alweer tijd om naar huis te gaan. Vandaar dag ik nog even flink ga genieten van mijn tijd in Zuid- Afrika!
Karin merkte uit onze reflectieverslagen op dat we het niet naar onze zin hebben op Dennegeur. Het levert op dit moment wel wat voor de school op, maar niet voor onszelf en dat is natuurlijk ook erg belangrijk. Vandaar dat we hebben besloten om een punt te zetten achter Dennegeur en vier dagen naar Maxonia te gaan. Vandaag zou Karin langskomen om in gesprek te gaan met de principal, wat ook zou betekenen dat vandaag de laatste dag op Dennegeur zou zijn. Helaas was Karin ziek en is het verschoven naar volgende week dinsdag. We deelden de principal mee dat we maandag naar Maxonia gaan omdat zij ons nodig hebben. Ze reageerde heel fel en was het er niet mee eens: My time is my time and their time is their time, so you’ll be here next Monday. Wij schrokken een beetje van haar reactie, terwijl ze natuurlijk groot gelijk heeft. Ik ben alleen een beetje bang voor haar reactie als we haar mededelen dat we niet meer komen… Nog even spannend dus!
Nou tot snel allemaal, ik mis jullie!
Liefs Simoon