14 februari, 2013
It’s valentinesday!
Dag lieverds! Hier mijn eerste blog vanuit het zonnige Zuid- Afrika. Ik zal maar beginnen vanaf het begin…..
Donderdag (eigenlijk woensdag nacht) was het dan zover, onze grote reis zou gaan beginnen. Op weg naar Dusseldorf heb ik Lennart nog even stevig vast kunnen houden. Toch wel gek om elkaar vijf maanden te moeten gaan missen! Op het vliegveld hebben we nog even met z’n allen wat gedronken en om 5:40u was het tijd om afscheid te nemen en naar de gate te gaan. Afscheid nemen van Kwibus, pap, mam en vooral van Lenn viel me zwaar. Toen we eenmaal uit gekust, geknuffeld en gezwaaid waren gingen Maud en ik opzoek waar we naartoe moesten. Samen hebben we de laatste traantjes weggepinkt en elkaar een knuffel gegeven. De reis naar Dusseldorf was erg kort. Wel kwamen we wat verlaat aan op Schiphol. Toen we uit het vliegtuig stapten zaten onze slotjes niet meer aan onze handbagage (we mochten de handbagage om een of andere reden niet meenemen in het vliegtuig). Achteraf bleek dat Maud haar camera mist, waarschijnlijk gestolen (slotjes hebben dus ook geen nut). Na een hele lange vlucht, met hele leuke mensen naast ons, konden we Kaapstad in de verte al zien. Toen we aankwamen was het al donker, dus we zagen de stad helemaal verlicht. Een prachtig gezicht. Op het vliegveld stond Karin ons op te wachten. Ik heb toen mijn eerste randen gepind en vervolgens werden we opgehaald door Paddy, onze soort van papa in Grabouw waarbij we altijd terecht kunnen. Hij heeft ons meegenomen naar Grabouw. Na een uurtje rijden kwamen we aan bij de George van Wyk huizen. Het huis van de foto die ik al eerder op mijn blog heb gezet is letterlijk ons huis! Onze huisgenootjes Sher en Marlon waren er al. Nadat we de kamers verdeeld en kennis gemaakt hadden met de meiden die hier al een halfjaar zitten, zijn we snel ons bedje ingedoken. De dag daarna heb ik heerlijk uitgeslapen! Overdag heb ik mijn koffers uitgepakt en mijn kamer een beetje gezellig gemaakt, zodat ik toch een beetje mijn eigen plekje hier heb. Verder was de dag lekker lui en hebben we de dag afgesloten met een etentje/feestje bij de buurmeisjes met alle Grabouwers. Daar waren ook een paar Afrikaanse jongens bij. Toen uiteindelijk George (de eigenaar van de huizen) kwam klagen omdat we te luidruchtig waren (eerste avond al haha) werd besloten om naar een huis van de andere studenten te gaan. De buurman die geklaagd had, kwam even later met allemaal shotjes aan die hij uitdeelde. Hij blijkt altijd dronken te zijn en dat bleek, want hij liet vervolgens alle glaasjes kapot vallen. ’s Avonds is het verstandig om met de auto te gaan i.v.m. de veiligheid op straat. De Afrikaanse jongens zouden rijden, maar zij hadden al behoorlijk wat biertjes achterover geslagen dus heb ik besloten met Marlon om thuis te blijven. De volgende ochtend hoorde ik dat een van de jongens in zijn gezicht gebeten was door een hond. Paddy is toen ’s nachts nog met hem naar Kaapstad gegaan naar een ziekenhuis. Zaterdag kregen we de auto’s. Het zijn frikandellenauto’s (Mauds woorden haha): een witte Mazda, die aan alle kanten roest, rammelt en kapot is en zonder stuurbekrachtiging. Als we terug komen hebben we dus allemaal flinke spierballen. Verder zijn het prima auto’s waarmee we ons kunnen verplaatsen. Die middag hebben we meteen onze auto uitgeprobeerd. We zijn naar Summerset gereden, waar je een heel groot overdekt winkelcentrum hebt. Daar hebben we beddengoed en wat spullen voor het kamp en mijn kamer gekocht. Zaterdag avond hadden we een braai bij Paddy en zijn familie. Braaien is een soort van barbequeen. Daarna hebben karaoke gedaan en lekker gedanst op de dansvloer. Tot slot heeft de zoon van Paddy een stukje cabaret opgevoerd.
Zondag hebben we lekker uitgeslapen en zijn we naar het strand geweest bij Gordons Bay. Het was niet zo’n super weer, maar toch waren er veel rode huidjes! Maandag begon onze introductie. We hebben de eerste twee dagen ontzettend veel informatie gekregen. Soms best lastig om alles in het Engels te volgen, maar het gaat steeds beter. Maandagavond heb ik lekker geskypt met pap, mam, muur, Jasper, Anet en Lennart. Fijn om ze weer even te zien en hun stem te horen! Maandagavond was het aftellen voor mijn 20e verjaardag. Ik lag lekker lui op de bank met Maud te kletsen, toen plotseling alle studenten uit het dorp zingend, met balonnen, taart en kaarsjes binnen kwamen vallen. Ik had het totaal niet verwacht en het was erg speciaal! Nadat we er een drankje op gedronken hadden en een stuk taart naar binnen hadden gewerkt zijn we lekker gaan slapen. De volgende ochtend moesten we weer vroeg op. Die avond voelde ik me jarig, maar de dag daarna niet meer zo. Het was een lange, ontzettend hete, saaie dag. Woensdag waren we vroeg klaar. Het was lekker weer dus we zijn met z’n allen weer naar het strand gegaan en hebben ’s avonds lekker uitgegeten. Om 21u begon het verjaardagsfeest van mij en Yanou (zij was de 14e jarig). Later op de avond was er brand in het dorp. Tussen de bomen door zagen we vuur en veel rook. Gelukkig was het snel opgelost. En vandaag is het valentijnsdag. We hebben kennis gemaakt met onze stages. Zij waren allemaal in het rood gekleed in het teken van valentijnsdag. Hier is het echt een soort feestdag. Over Maxonia Primary ben ik heel erg enthousiast. Ik voel me daar echt welkom en de mensen zijn heel vriendelijk en enthousiast over ons. Een paar kinderen hebben ons rondgeleid en wat dingen uitgelegd. Als ze heel langzaam praten, verstaan we ze. Andersom doen ze dat ook. De oudere kinderen kunnen al redelijk goed Engels. Wij worden ingezet op rekenen en life skills. Ik was minder enthousiast over Dennegeur. We zijn hier echter ook maar één uurtje geweest, dus ik hoop dat onze eerste indruk snel wordt bijgesteld!
Nu lig ik in bed en ben ik erg moe van alle indrukken die ik de afgelopen dagen heb opgedaan. Ik ga een filmpje kijken en dan lekker slapen! Morgen gaan we een dagje naar Kaapstad en ’s avonds begint het kamp!
Tot snel!
Liefs Simoon